De eerste week zit er alweer op
Blijf op de hoogte en volg Nadine
30 Juli 2015 | Sri Lanka, Sri Lanka
Mijn tweede reisblog heeft even op zich laten wachten in verband met de slechte wifi verbinding hier. Ze kopen hier een soort bundel wifi en aan het eind van de maand is hij dan op.
Onze eerste week op het project.
Wat ging de wekker vroeg na een gebroken nacht met veel muggen. Om 8.30 vertrokken we met Janaka naar de directrice van de Sacred Heart school. Daar mochten we ons plan (planbord) voorleggen, ze was best wel kritisch en stelde goede vragen over de haalbaarheid van ons plan. Na dit korte gesprekje bracht Janaka ons naar de school. Een groep vrijwilligers was hier bezig met een activiteit, hierdoor hadden wij de mogelijkheid om te observeren. Want wat gebeurde er een hoop en het verschil tussen de kinderen is zo enorm groot. Na de lunch (11.00) ging de groep met vrijwilligers terug naar het vrijwilligershuis. Wij besloten om nog even te blijven om te zien wat de leerkracht zou doen als iedereen weg was. Maar ze deed niets.. Ze was met een vrouw in gesprek terwijl de kinderen allemaal stil aan hun tafeltje moesten wachten. Zodra ze dit niet deden kwam ze dreigen met een stok waar ze helaas ook een aantal keer kinderen mee sloeg. Vervolgens kregen de kinderen een prutje wat de moeders ondertussen gekookt hadden. Maar aan de gezichten van de kinderen te zien was het niet echt lekker. Een meisje wilde het dan ook echt niet opeten. Daar dacht de leerkracht anders over, ze trok haar hoofd naar achter en goot het in haar mond terwijl het meisje bijna moest kokhalzen. Dit was zo sneu om te zien, we konden onze ogen ook niet geloven. Om 12.30 hadden we wel genoeg gezien en zijn we weer naar huis gegaan. Wat een hoop indrukken op 1 ochtend en helaas niet allemaal even fijn.. ’s Middags zijn we naar ECSAT geweest, dit is een dagopvang voor special needs kinderen. Er wordt hier begeleiding geboden en spraak- en fysiotherapie. Hier hadden we een gesprek met Ashan, de oprichter van de dagopvang. Hij wilde ook graag ons plan horen en dacht met ons mee over de mogelijkheden. Daarna hebben we alle klassen en therapieën even kort mogen zien. Wat een verschil met de ochtend, zoveel rust en structuur.
De rest van de week zijn we elke ochtend naar Sacred Heart geweest en ’s middags naar ECSAT. Dinsdag kwam er een tolk (student) naar het project, zodat we een gesprek met de leerkracht konden voeren. Helaas was de leerkracht net weg voor een twee uur durend bezoekje aan de stad. Voor de invoering van ons planbord hebben we een kamer/plek nodig waar de kinderen kunnen spelen. Dit is er nog niet, maar er zijn twee hokjes grenzend aan het lokaal die niet worden gebruikt. Eén daarvan willen we graag verven en omtoveren tot speelkamer, pas als we dat gerealiseerd hebben kunnen we het planbord introduceren. Helaas is de kamer die we mogen gebruiken lek, dus moet er eerst gekeken worden of hij gemaakt kan worden. Na onze projecten zijn we met de andere vrijwilligers meegegaan naar de Infinity pool, dit is een zwembad dat hoort bij een hotel. Maar als je in dit zwembad ligt, kijk je uit over de zee en het strand echt schitterend! Donderdag was er geen school, omdat de leerkracht weg moest. Ze had zelf geregeld dat de klas er niet was, buiten de directrice om. Dus voor ons geen project, toen zijn we naar een ander project gegaan. De kleuterschool hier om de hoek, waar je de leerkracht ondersteund. Maar wat een verschil met Nederland, me oren deden gewoon pijn van al het geluid. De kinderen rennen rondjes in het lokaal als ze klaar zijn, praten door de leerkracht heen en de leerkracht gaat gewoon onverstoorbaar door.
Vrijdag was een goede dag, de kinderen hebben heerlijk gewerkt en er waren twee tolken (studenten) waardoor we een goed gesprek konden voeren met de leerkracht. We zijn alle leerlingen langs gegaan en hebben hun belemmeringen besproken en alle andere belangrijke informatie. Hiermee kunnen we nu een document in het Engels maken, met de naam, foto en informatie over elk kind. Zodat elke vrijwilliger die na ons komt, dit document kan gebruiken. Ook hebben we de leerkracht over ons plan kunnen informeren en dat we dus graag een speelkamer willen maken. Toen we haar vertelde dat we dan alle materialen die we hebben meegenomen achterlaten in de klas was ze super blij en erg dankbaar.
Vrijdag avond was er een feestje in het vrijwilligershuis omdat de grote groep vrijwilligers van de school zaterdag zou vertrekken en er was iemand jarig. Iedereen die het huis verlaat moet een speech geven, dus het was een lange avond aan tafel met alle speeches. Daarna zijn we met een groep vrijwilligers nog uit gegaan naar een club aan het strand. Dit was echt heel gezellig. Zaterdag ochtend hebben we dan ook eerst lekker uitgeslapen voordat we op pad zijn gegaan. Na het ontbijt hebben we onze spullen gepakt en zijn we met de lokale bus naar het Nederlandse weeshuis ‘Holland House of Hope” gegaan. Dit is een weeshuis dat door Nederlanders is opgezet na de tsunami. Het is als het ware een klein dorp, waar er 8 kinderen in 1 huis wonen als gezin met 1 zorgmoeder. Voor elk kind is een spaarrekening geopend en de spullen die zij zelf maken (handwerk) wordt verkocht en het geld gaat naar hun eigen spaarrekening. Zodra ze 18 zijn verlaten ze het weeshuis en krijgen zij toegang tot hun spaarrekening. Echt een super mooi initiatief, tijdens de rondleiding voelde je gewoon dat de kinderen hier echt een kindertijd krijgen. Na de rondleiding hadden we nog niet echt zin om naar huis terug te gaan, we zijn toen de weg wat verder afgelopen. We kwamen terecht op het platteland, met kleine huisjes en een prachtig groot meer. We hebben hier wat rond gewandeld, iedereen kwam zijn huisje voor ons uit echt een ervaring. Na een wandeling van 2 uur zijn we weer terug gelopen naar het busstation en hebben daar de bus weer terug naar huis gepakt. Zondag was het schitterend weer dus hebben we lekker de hele dag op het strand gelegen.
De eerste week is omgevlogen. Voor ons gevoel helaas niet zoveel bereikt op het project als we gewild hadden. Maar alles kost hier nu eenmaal meer tijd dan in Nederland. Hopelijk komen we volgende week verder met onze speelkamer.
Onze eerste week op het project.
Wat ging de wekker vroeg na een gebroken nacht met veel muggen. Om 8.30 vertrokken we met Janaka naar de directrice van de Sacred Heart school. Daar mochten we ons plan (planbord) voorleggen, ze was best wel kritisch en stelde goede vragen over de haalbaarheid van ons plan. Na dit korte gesprekje bracht Janaka ons naar de school. Een groep vrijwilligers was hier bezig met een activiteit, hierdoor hadden wij de mogelijkheid om te observeren. Want wat gebeurde er een hoop en het verschil tussen de kinderen is zo enorm groot. Na de lunch (11.00) ging de groep met vrijwilligers terug naar het vrijwilligershuis. Wij besloten om nog even te blijven om te zien wat de leerkracht zou doen als iedereen weg was. Maar ze deed niets.. Ze was met een vrouw in gesprek terwijl de kinderen allemaal stil aan hun tafeltje moesten wachten. Zodra ze dit niet deden kwam ze dreigen met een stok waar ze helaas ook een aantal keer kinderen mee sloeg. Vervolgens kregen de kinderen een prutje wat de moeders ondertussen gekookt hadden. Maar aan de gezichten van de kinderen te zien was het niet echt lekker. Een meisje wilde het dan ook echt niet opeten. Daar dacht de leerkracht anders over, ze trok haar hoofd naar achter en goot het in haar mond terwijl het meisje bijna moest kokhalzen. Dit was zo sneu om te zien, we konden onze ogen ook niet geloven. Om 12.30 hadden we wel genoeg gezien en zijn we weer naar huis gegaan. Wat een hoop indrukken op 1 ochtend en helaas niet allemaal even fijn.. ’s Middags zijn we naar ECSAT geweest, dit is een dagopvang voor special needs kinderen. Er wordt hier begeleiding geboden en spraak- en fysiotherapie. Hier hadden we een gesprek met Ashan, de oprichter van de dagopvang. Hij wilde ook graag ons plan horen en dacht met ons mee over de mogelijkheden. Daarna hebben we alle klassen en therapieën even kort mogen zien. Wat een verschil met de ochtend, zoveel rust en structuur.
De rest van de week zijn we elke ochtend naar Sacred Heart geweest en ’s middags naar ECSAT. Dinsdag kwam er een tolk (student) naar het project, zodat we een gesprek met de leerkracht konden voeren. Helaas was de leerkracht net weg voor een twee uur durend bezoekje aan de stad. Voor de invoering van ons planbord hebben we een kamer/plek nodig waar de kinderen kunnen spelen. Dit is er nog niet, maar er zijn twee hokjes grenzend aan het lokaal die niet worden gebruikt. Eén daarvan willen we graag verven en omtoveren tot speelkamer, pas als we dat gerealiseerd hebben kunnen we het planbord introduceren. Helaas is de kamer die we mogen gebruiken lek, dus moet er eerst gekeken worden of hij gemaakt kan worden. Na onze projecten zijn we met de andere vrijwilligers meegegaan naar de Infinity pool, dit is een zwembad dat hoort bij een hotel. Maar als je in dit zwembad ligt, kijk je uit over de zee en het strand echt schitterend! Donderdag was er geen school, omdat de leerkracht weg moest. Ze had zelf geregeld dat de klas er niet was, buiten de directrice om. Dus voor ons geen project, toen zijn we naar een ander project gegaan. De kleuterschool hier om de hoek, waar je de leerkracht ondersteund. Maar wat een verschil met Nederland, me oren deden gewoon pijn van al het geluid. De kinderen rennen rondjes in het lokaal als ze klaar zijn, praten door de leerkracht heen en de leerkracht gaat gewoon onverstoorbaar door.
Vrijdag was een goede dag, de kinderen hebben heerlijk gewerkt en er waren twee tolken (studenten) waardoor we een goed gesprek konden voeren met de leerkracht. We zijn alle leerlingen langs gegaan en hebben hun belemmeringen besproken en alle andere belangrijke informatie. Hiermee kunnen we nu een document in het Engels maken, met de naam, foto en informatie over elk kind. Zodat elke vrijwilliger die na ons komt, dit document kan gebruiken. Ook hebben we de leerkracht over ons plan kunnen informeren en dat we dus graag een speelkamer willen maken. Toen we haar vertelde dat we dan alle materialen die we hebben meegenomen achterlaten in de klas was ze super blij en erg dankbaar.
Vrijdag avond was er een feestje in het vrijwilligershuis omdat de grote groep vrijwilligers van de school zaterdag zou vertrekken en er was iemand jarig. Iedereen die het huis verlaat moet een speech geven, dus het was een lange avond aan tafel met alle speeches. Daarna zijn we met een groep vrijwilligers nog uit gegaan naar een club aan het strand. Dit was echt heel gezellig. Zaterdag ochtend hebben we dan ook eerst lekker uitgeslapen voordat we op pad zijn gegaan. Na het ontbijt hebben we onze spullen gepakt en zijn we met de lokale bus naar het Nederlandse weeshuis ‘Holland House of Hope” gegaan. Dit is een weeshuis dat door Nederlanders is opgezet na de tsunami. Het is als het ware een klein dorp, waar er 8 kinderen in 1 huis wonen als gezin met 1 zorgmoeder. Voor elk kind is een spaarrekening geopend en de spullen die zij zelf maken (handwerk) wordt verkocht en het geld gaat naar hun eigen spaarrekening. Zodra ze 18 zijn verlaten ze het weeshuis en krijgen zij toegang tot hun spaarrekening. Echt een super mooi initiatief, tijdens de rondleiding voelde je gewoon dat de kinderen hier echt een kindertijd krijgen. Na de rondleiding hadden we nog niet echt zin om naar huis terug te gaan, we zijn toen de weg wat verder afgelopen. We kwamen terecht op het platteland, met kleine huisjes en een prachtig groot meer. We hebben hier wat rond gewandeld, iedereen kwam zijn huisje voor ons uit echt een ervaring. Na een wandeling van 2 uur zijn we weer terug gelopen naar het busstation en hebben daar de bus weer terug naar huis gepakt. Zondag was het schitterend weer dus hebben we lekker de hele dag op het strand gelegen.
De eerste week is omgevlogen. Voor ons gevoel helaas niet zoveel bereikt op het project als we gewild hadden. Maar alles kost hier nu eenmaal meer tijd dan in Nederland. Hopelijk komen we volgende week verder met onze speelkamer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
